Χθες τη νύχτα η ομίχλη στον Κάμπο κάλυπτε τα πάντα κι είχε κόκκινο χρώμα από τα φώτα του δρόμου και του ουρανού. Κάπου στο βάθος, στο στενό δρομάκι προς τη θάλασσα η ομίχλη γινόταν μπλε και με ταξίδευε χίλια μέτρα πιο πέρα, στην παραλία.Κάτω από την ομίχλη, τα ήρεμα νερά του χειμώνα και στον πάτο της θάλασσας το...ναυάγιο. Στέκεται αγέρωχο χωρίς να γνωρίζει πως έχει βυθιστεί. Και πως να το γνωρίζει άλλωστε; Είναι ένα μέτριο καράβι με ασήμαντο όνομα και στο αμπάρι βρίσκεται ο θησαυρός.
Γιατί κάθε ασήμαντο ναυάγιο κρύβει έναν θησαυρό.
Κοιτάζω την ομίχλη κι αναρωτιέμαι αν αξίζει... η βουτιά στα βαθιά.
Η βουτιά για το αμπάρι με τον θησαυρό.
Άννα-Μαρία Τσαρουχά
